Nepal en het einde is in zicht...

Lang geen weblog kunnen schrijven aangezien ze in de Himalaya in Nepal geen internet hebben. In het enige dorpje waar ze het wel hadden betaalde je 10x meer dan de gewone prijs, dus ik hoop dat je klaarzit voor een lange blog:
 
In Chitwan (jungle van Nepal) heb ik de laatste dagen nog een junglewalk gedaan die nog net even wat enger was dan het wandelingetje van die dag ervoor. Ik en de gids gingen dus te voet op zoek naar neushoors, beren, olifanten, tijgers etc.
De kans dat je een beer of tijger tegenkomt is erg klein, maar die neushoors die lopen echt overal. En als die je in hun vizier hebben ben je mooi de pineut. Die 2 uur dat we daar stilletjes rondgelopen hebben, hebben me dan ook 3 jaar van mn leven gekost. Constant vonden we verse voetsporen van de neushoorn en hoorden we ze geluid maken. Ik ben erg blij dat we ze uiteindelijk niet te voet gezien hebben, want ik scheet nu al in mn broek van de angst haha... Verder een olifantensafari gemaakt en vanaf de rug van de olifant hebben we de neushoors, aapjes etc gespot.
Terug in de stad Kathmandu heb ik samen met Prakash (een jongen die ik had leren kennen in Bhaktapur) een aantal tempels bezichtigd. Ook zijn we naar de lijkverbrandingsplaats geweest waar ze zo'n 15 dode mensen per dag verbranden. Erg luguber om te zien dat er gewoon een lijk in een doek gewikkeld op een houtstapel ligt die ze vervolgens aansteken. Het ruikt daar dan ook niet bepaald lekker... Als het lijk verbrand is dan veegt de familie de as in de rivier en dan is de volgende familie aan de beurt voor het verbrandingsritueel. De kinderen zijn daar gewoon in die rivier aan het zwemmen en spelen en sommige zijn zelfs op zoek naar goude tanden...
 
Vervolgens een lange busrit naar Pokhara (mooi stadje aan een meer) waar ik een 3 daagse Meditatie cursus heb gedaan.
Deze cursus hield in: 2x per dag mediteren, 2x per dag yoga en tussen die 2 dingen in Buddhisme leer. Ik sliep daar dan ook en 's avonds mocht er niet meer gepraat worden tot de volgende morgen na de meditatie. We waren in totaal met 9 meiden en de cursus was heel erg interessant. We kregen ook huiswerk mee, vragen zoals: Who are you? moesten beantwoord worden. Nou als je zelf antwoord zou moeten geven op deze vraag, dan kom je erachter dat dat best nog lastig is...
 
En toen begon het echte avontuur, mijn 17 daagse trek door de Himalaya. Mijn gids Shree Raj, die ik van tevoren had leren kennen in Bhaktapur was met de bus naar me toegekomen en samen zouden we de volgende vroeg vertrekken naar Bhulbule (startpunt van de trekking). In de bus vol met stink geiten door gevaarlijk diepe rivieren heen. We hoopten op goed weer, aangezien het nog het einde van de monsoon (regenseizoen) was. De eerste dag hadden we dikke pech, het heeft bijna de hele dag geregend en alles, maar dan ook alles was nat. De rivieren stonden zo hoog dat we er tot onze knieen aan toe doorheen moesten lopen. Gelukkig had ik 2 loopstokken mee (erg handig als je balans niet zo goed is haha) en was Shree (de gids) heel behulpzaam met het bouwen van stenen voor mij in de rivier zodat ik veilig over kon steken. De eerste dag al gelijk leuke mensen tegengekomen (2 Oostenrijkers, een ouder Israelisch koppel en nog meer Israeliers, jaja die waren er genoeg) waar we 's avonds gezellig mee gedineerd hebben. De 16 dagen erna hebben we geluk gehad met het weer, want zoveel regen hebben we niet meer gehad.
Ondanks dat ik mijn bergschoenen had ingelopen heb ik toch erge blaren gekregen. Zo erg dat zelfs de dokter er naar moest komen kijken. Ik heb erg veel pijn gehad met lopen de eerste dagen, maar op een gegeven moment wen je aan de pijn en na een tijdje voel je het niet eens meer. Iedere dag stonden we rond 6 uur op en liepen we gemiddeld zo'n 7 uur en iedere dag was de omgeving weer anders. De trek was af en toe best gevaarlijk aangezien er veel landslides (landverschuivingen) waren door de regenval in de nacht. 1 Keer moesten we met zijn allen schuilen in een soort grot, omdat ze de weg aan het opblazen waren met dynamiet. De tocht was erg zwaar, maar zeker de moeite waard. Mijn gids en ik waren al gelijk dikke vrienden, dus dat was erg leuk. Sommige mensen zaten met een suffe gids of porter (jongen die de backpack draagt) opgescheept, dus daar had ik wel mazzel mee. We hebben erg veel lol gehad met onder andere zijn verjaardag toen er bijna alleen maar Israeliers in het hotel waren waar we overnachtten (wij waren niet zo'n fan van Israeliers) en ik voor Shree een taart met kaarsjes had geregeld alle Israeliers in het Israelisch een verjaardagsliedje voor hem gingen zingen. Ook in koude nachten hadden wij het als enige niet koud, omdat Shree een flesje rum of appelbrandy had geregeld. :P
Ook het scoren van een warme douche in de hotels was erg hillarisch, je kreeg dan gewoon een emmer met gekookt water mee om je vervolgens daarmee in een tochtig buitendouchje te wassen.
Van de hoogteziekte heb ik gelukkig niet zoveel last van gehad. Wel erge hoofdpijn en wat last van wat andere bijverschijnselen, maar niet zo erg als andere mensen het hadden, sommigen konden niet hoger dan 4000 meter klimmen, omdat ze flink ziek werden en moesten vervolgens weer naar beneden. Rond de 5000 meter hoogte kon ik bijna niet meer ademen, dit was wel een beetje eng, maar als je om de 10 stappen even rust nam met klimmen dan lukte het wel. De dag dat we de zwaarste dag zouden hebben om de pass te doen (hoogste punt oversteken) begon het te sneeuwen en was het erg bijzonder om alles in het wit te zien! Ik was dan ook erg opgelucht toen we de 5460 meter hoogte bereikten!!! En daar boven op de berg was het zo koud dat we snel weer vanaf de andere kant naar beneden wilden.
Naar beneden was bijna net zo zwaar als naar boven, aangezien je je knieen heel erg belast tijdens die steile afdaling.
Na een paar dagen afdalen hadden we besloten dat we nog 1 klim wilden doen op naar Poonhill waar we een grote kans hadden op een mooi uitzicht over de bergtoppen die met sneeuw bedekt zijn. Daar zaten we dan in een hotel voor onszelf alleen met een fijn bedje, een echte warme douche, geweldig eten en een geweldig uitzicht tijdens de zonsopkomst (zie laatste foto's van bergen met sneeuw). Ik heb tijdens de tocht wel een ontsteking in mijn amandelen opgelopen, aangezien er geen dokter in de buurt was kon ik eenmaal terug in Pokhara pas naar een dokter. Manjib die ik had leren kennen voor mijn trek in Pokhara was zo vriendelijk me achterop zijn motor mee te nemen naar zijn dokter. Erg leuk achterop de motor, maar ook wel erg gevaarlijk, je hoeft niet eens een helm op van de politie. Na een paar dagen antibiotica voelde ik me gelukkig een stuk beter. De laatste dag voordat ik vanuit Kathmandu naar Hongkong zou vliegen heb ik voor 18 euro een geweldige beautybehandeling gehad bestaande uit 1 uur ayurvedische olie fullbody massage, 1 uur gezichtsbehandeling en 45 minuten pedicure! Wat een geweldig (goedkoop) land is het toch! :) 

Eenmaal brak aangekomen in Hongkong (korte nachtvlucht, dus heb die nacht niet echt kunnen slapen) stond ik om 06.00 uur 's ochtends daar in een drukke stad met een subtropisch klimaat. Hongkong heeft alleen maar hoogbouw en het rare contrast is dat het tussen groene bergen ligt. Gelukkig heb ik me hier de laatste dagen van mijn reis nog goed kunnen vermaken. Ik verbleef bij mijn couchsurfer Sean, die in een klein appartementje woont met zijn moeder en broer. Er waren ook nog 3 andere couchsurfers, dus we hadden bedden tekort haha... Sean is zo verslaafd aan het couchsurfen dat hij soms weleens teveel gasten uitnodigd en dus sliep hij voor een paar nachten samen met zijn broer bij zijn moeder in het bed haha... Het moet soms niet gekker worden... Sean had ons meegenomen naar het bbq-feest van zijn vrienden van de kerk. De locatie was op het dakterras van een luxe flatgebouw met mooi uitzicht over de stad. Verder ben ik nog naar Lamma Island geweest met de ferry waar ik even lekker op het strand heb gelegen en natuurlijk kun je hier goed shoppen (erg lastig als je backpack al propje vol is). Ook mezelf nog even getrakteerd op lekker sushi in de wijk Soho. 

Aangezien mijn geld nu echt op is (had geloof ik nog 34,- euro op mijn bankrekening staan), kwam het wel even goed uit dat ik nog wat modellenwerk kon doen hier in Hongkong. En de fotograaf was zo aardig om mij gelijk in euro's uit te betalen :)

Ik heb zojuist mijn backpack ingepakt... Ik verheug me er heel erg op om weer naar huis te gaan! Al mijn lieve familie en vrienden weer te zien en gewoon weer eens even een lekker prakje te eten, een fijn schoon bedje te hebben en niet uit je tas te hoeven leven.

Een hele ervaring rijker ben ik na het maken van deze mooie reis. Het heeft mij best wel veranderd en ik zou het iedereen aanraden.
Ik wil jullie bedanken voor het trouwe volgen van mij en ik hoop jullie allemaal zo snel mogelijk weer te zien!

Heel veel liefs van een wereldwijze wereldreizigster die nu nog in haar bikini rondloopt en morgen weer een dikke jas aan kan...

X Joyce

Wist je trouwens dat:
-Ik me tijdens het reizen nooit alleen heb gevoeld.
-Iedere dag naar het restaurant ook niet alles is, zelf koken is best fijn.
-Ik 12 kilo's aangekomen was, ik zal me in NL gauw weer eens wegen, gelukkig is er wel al weer wat vanaf gelopen door het trekken.
-Je hoeft er niet voor op wereldreis te gaan om jezelf goed te leren kennen. Je moet er thuis alleen wel de tijd voor nemen.
-Als je iets wil bereiken in het leven en je erin gelooft, dan lukt je dat.
-Mensen die van hun hobby hun beroep maken, die hebben de leukste banen.
-Als je positief bent ingesteld, zullen positieve dingen je tegemoetkomen.
-Vrijwilligerswerk je veel voldoening geeft, ondanks dat je er niet voor betaald wordt.
-Mediteren en yoga niet alleen voor "zweverige" mensen is. En yoga echt inspannend en vermoeiend is.  (doe voor de gein eens een lesje Bikram yoga)
-Door het reizen ik veel minder materialistisch ben geworden.
-Mensen in NL erg gefoccused zijn op ontwikkeling aan de buitenkant zoals een groter huis, een betere baan of een luxere auto terwijl mensen in Aziatische landen vaak meer gericht zijn op innerlijke ontwikkeling. 
-Na 100-en verschillende bedden ik nu werkelijk overal goed kan slapen.
-Ik tijdens het trekken in de Himalaya niet had gedacht dat ik een emmer met warm water om te douchen zo kon waarderen.
-Ik een echte neus heb gekregen om schone van vuile kleding te onderscheiden. ;)
-Mensen meer op hun intuitie zouden af moeten gaan.
-Het niet leuk is om met Kert/oud en nieuw of je verjaardag op reis te zijn.
-Het eerste wat ik weer ga eten= bruine boterham met hagelsag, pannekoek met stroop, frikandel speciaal, Oma Nel appelmoes,         prakje van Oma van Drongelen, lekker stukje kaas, dropjes (niet allemaal tegelijk natuurlijk).
-Ik minder ga bellen, internetten, binnen zitten, tv kijken, stressen, agenda volplannen, druk maken om kleine dingen, ruzie maken om niks.
-Ik meer ga yoga-en, meer spontane dingen ondernemen, naar mn gevoel luisteren, klaar staan voor anderen en meer tijd nemen voor mezelf.