Bhaktapur en op naar de jungle in Nepal

1 Van de grootste festivals in Nepal is het Cow Festival. Met de kinderen van Swarga zijn we die dag naar de optocht wezen kijken. We hadden ze allemaal mooi gesminkt, dus we hadden extra veel bekijkS. Met dit festival worden de overleden familieleden van dat afgelopen jaar herdacht en wordt er een grote optocht gehouden met dansende mensen die met stokken op de maat van de muziek tegen elkaar aan slaan. Op iedere zelfgemaakt "totempaal" is de foto van de overleden persoon te zien. Als de Nepalesen een reden hebben om te drinken en feesten wordt dat ook gedaan, dus tegen het middaguur waren de meeste mannen erg dronken :P Ik had even het gevoel dat ik me weer in Rio de Janeiro bevond zoals met de Carnaval daar. Wat een drukte met mooi aangeklede mensen die op de muziek dansen en wat een sfeer! Deze week had ik dus 2 vrije dagen ivm het festival. Er bleven dus nog maar een paar werkdagen over... Vrijdag werd ik 's middags in de Daycare verwacht voor mijn afscheidsfeestje. Dit was echt heel erg leuk, want toen ik aankwam zaten alle kinderen bij elkaar in een kring. Deepa mocht de speech houden, ze kan niet zo goed praten, maar wat ze zei was wel heel erg lief. Ze bedankte me en als ik ooit terug wilde komen dan was ik weer van harte welkom, want ik was nu onderdeel van de "Swarga familie". Toen kreeg ik een bosje bloemen en 2 boekjes met ingebonden kleurplaten en lieve tekstjes van alle kinderen en als klap op de vuurpijl nog een mooie rode tika op mijn voorhoofd (rode stip). Uiteraard was Deepa flink uitgeschoten, dus mijn tika was wat groter uitgevallen dan standaard haha... Ik heb hem de hele dag laten zitten :) Ik heb daarna getrakteerd op chocolaatjes en ik had foto's van de kindjes van mijn groepje. Er werd daarna gedanst en gezongen en daarna heb ik afscheid genomen. Het was even slikken toen Sunita in de keuken ineens tegen me zei: Miss, I don't cry! Maar ik zag dat ze zich groot wilde houden. Deepa klampte zich ineens helemaal aan me vast en riep Noooo nooo noooo! Toen ik me had losgemaakt kon ik naar huis en toen stond Rachita me van achter het raampje met tralies uit te zwaaien. Ze zei: Miss I cry en ze had natte oogjes... Daar kreeg ik allemaal wel even een brok van in mn keel... Met een fijn gevoel door alle mooie belevenissen in Bhaktapur ben ik toen per taxi vertrokken naar Kathmandu. Eenmaal aangekomen miste ik gelijk het o zo vredige stadje Bhaktapur al. Ik heb die nacht met een kussen op mijn hoofd moeten slapen vanwege de herrie van alle discotheken. De volgende ochtend werd ik om 05.00 uur gewekt door een krijsend kind buiten. Het hele hotel was gelijk wakker, maar voor mij kwam dat goed uit, want om 06.00 uur moest ik de deur al weer uit voor mijn jungle avontuur naar Chitwan. De bus was gelukkig niet zo gammel als de bus in Bolivia, dus dat viel mee. Onderweg door de groene bergen heel veel mooie rijstvelden gezien. Na 6 uur rijden werd ik netjes opgepikt door de jeep van het hotel. Die middag ben ik gelijk nog met een ervaren gids op pad geweest voor een dorp/jungle walk. Eind Augustus is het einde van het moesson seizoen, dus de afgelopen dagen had het erg veel geregend. Mijn slipper + voet verdwenen dus regelmatig in de modder :P In de Lonely Planet had ik gelezen dat het heel gevaarlijk kan zijn om een jungle walk te doen. Er sterven regelmatig mensen, doordat ze worden aangevallen door een neushoorn of olifant. Wij liepen net door een grote modderplas totdat we ineens een geluid hoorden van heel dichtbij. Ik ben niet vaak bang geweest in de afgelopen 11 maanden, maar nu dacht ik toch echt even dat we zo aangevallen zouden worden door een neushoorn of olifant. Ik probeerde door de modderpoel zsm naar een dikke boom te lopen (waar je je achter moet verschuilen). De gids gebaarde om een stukje terug te lopen om over het veld uit te kijken of er gevaar dreigde... Gelukkig loos alarm, want er waren 2 olifanten aan het baden die bij mensen hoorden (geen wilde olifanten dus). Na onze jungle walk even op een bankje aan de rivier bijgekomen van de schrik met een mooie zonsondergang. Er zwommen ook nog 3 krokodillen in de rivier. Onderweg terug naar het resort was ik ineens op mijn rug aan het bloeden. In mn badkamer kwam ik erachter dat een bloedzuiger zich gezellig aan het volzuigen was op mijn rug :S  
's Avonds gezellig aan tafel gezeten met een Engelsman en als enige 2 gasten van het resort zijn we naar een indrukwekkende dansshow geweest. Deze aankomende weken veel meer avontuur op de planning, dus de volgende update volgt snel ;)

Dikke kus vanuit de jungle,

Joyce