Bolivia, Dag 50 tm 53 en verder

Dag 50 tm 53,
De dag hiervoor aangekomen in Sucre. Zo´n mooi plaatsje, lekker 5 dagen gebleven, eigenlijk om uit te rusten... Dit plan was niet helemaal geslaagd, aangezien er super leuke restaurants, barretjes en discotheken waren. In het café Joyride kwamen we eigenlijk iedere dag wel, of soms wel 3x per dag. Heerlijke ontbijtjes met verse sinaasappelsap, kroketten met brood als lunch en na het diner lekker salsa dansen in de bijbehorende discotheek. Toevallig was er net een groot sporttoernooi met honderden sporters in het o zo gemoedelijke plaatsje, dus de discotheken stonden vol met sporters vanuit Panama, Ecuador etc. Nou die kunnen beter dansen dan de Nederlandse mannen (sorry heren ghehe...).  Ook zijn we daar nog 2 meiden tegengekomen die we een paar weken geleden in Peru ook ontmoet hadden. Zijn we gezellig mee op stap geweest.

Helaas in het dorp de nodige uurtjes in het internetcafé doorgebracht, aangezien ik heel erg achter liep met het uploaden van mijn foto´s. Verder nog met Marc, een Nederlander gezellig uit eten geweest, heerlijk vlammetjes en kaas als voorgerecht gegeten met een glaasje wijn. Marc had het spel Uno bij zich, een leukere versie van pesten, hele fanatieke gezellige avond gehad. Op onze laatste dag nog naar de begraafplaats geweest (zie foto´s). Het leken net apartementengebouwtjes waar de mensen in begraven waren.

Dag 54,
Een verschrikkelijke 11 uur durende busreis naar Tupiza, waardoor ik een bult op mn hoofd had gekregen van het rammelen tegen het raam tijdens mijn slaapje door de hobbelweg. Verder nog 2 lekke banden gehad, maar gelukkig leven aangekomen in dit stadje waar we speciaal naar afgereisd waren om te gaan paardrijden. De busreis is de moeite waard geweest, want de omgeving was schitterend! Eerste keer dat ik op een paard zat, de voorgaande keren kan ik niet echt meerekenen, aangezien ik toen een peuter van 4 jaar was in Pony Parc Slagharen haha... Ging eigenlijk heel goed voor de eerste keer. Marleen heeft al 10 jaar ervaring, dus die kon me mooi de basistechnieken uitleggen. Helaas was mijn paard Ballo best dik en ging hij in plaats van in galop (snelste versnelling, ter info voor de niet paardrijliefhebbers) in draf (1 versnelling lager). Mijn eten kwam dus bijna naar boven haha.. Echt een superervaring en zeker niet de laatste keer.

De volgende dag verder gereisd naar Uyuni. Hier hebben we een 3 daagse tour geboekt om de Salar de Uyuni (zoutvlaktes) te bekijken per jeep. Echt een hoogtepunt van Bolivia. Al moet ik zeggen dat alles in Bolivia 1 groot hoogtepunt was, wat een super land. Tijdens onze tour hebben we zulke onwerkelijk mooie landschappen gezien, bijna niet vast te leggen op een foto. (toch een poging gedaan, zie foto´s) Helaas in het begin wel veel last gehad van de hoogteziekte, misselijk, hoofdpijn, duizelig en geen honger. Gelukkig helpen de pillen wel erg goed. 1 Nachtje tijdens de tour in een zouthotel geslapen op bedden van zout, natuurlijk wel met een matrasje erop. De tweede nacht was zo koud dat ik met al mijn kleren en muts op heb aangeslapen haha.. De laatste dag naar geysers geweest en later ook nog een warmwaterbronnen mogen baden. Zit je dan met je muts op (buiten was het die dag heel erg koud) in je bikini in een superwarm bad. Die dag de grens over gegaan naar Chili, je merkt het verschil gelijk. De wegen zijn goed, verkeersborden langs de weg, het eten is echt goed en de winkeltjes zijn van hoge kwaliteit. San Pedro te Chili was onze bestemming en is echt een leuk plaatsje. Super veilig, wel enigzins toeristisch en je kan hier heerlijk eten (duuuuuur! in vergelijking met Bolivia). De dag dat we hier aangekomen waren waren we om 4 uur ´s ochtends opgestaan, ´s middags zijn we impulsief (jaja ik begin het al te leren) met onze vrienden van de salar tour gaan sandboarden (voor de 2e keer). En ´s avonds naar een illegaan feest geweest midden in de woestijn, 7 km van dit plaatsje in de middle of nowhere... Nog nooit zoiets gaafs meegemaakt! Er komen hier mensen vanuit allerlei plaatsen naartoe om dit eens meegemaakt te hebben. Zo vreemd, sta je met 500 mensen midden in de woestijn op je slippers te dansen op de keiharde muziek. Lasershows op de bergen die om je heen liggen. Dus dat was een lang dagje.... Moet wel zeggen dat de Chilenen aparte mannen zijn. Ze zijn al jaloers als je met een andere man gaat dansen. Zo verkeerd zijn de Nederlanders nog niet ghehehe...  Volgende dag nog een keer wezen paardrijden in de woestijn, jaja ik heb de smaak te pakken. Ging heel goed, had een goed paard die graag voorop wilde lopen en hij luisterde erg goed. Heerlijk om in galop door die woestijn te razen. Mn kont was nog niet genezen van de eerste keer, maar het was weer de moeite waard.

Morgen met de bus naar een ander plaatsje in het o zo dure Chili. De 9e van december vliegen we naar Cordoba, Argentinie. Heel raar idee dat het al bijna december is... Het is hier 30 graden en we lopen in onze korte broek. Ook best vreemd dat ik niet weet waar ik met mijn verjaardag ben... Eerste keer dat ik het niet thuis vier. Voor de mensen die mijn berichtjes trouw lezen, sorry als ik niet altijd persoonlijk kan terug reageren. Ik lees al jullie reacties en ben er ook echt heel erg blij mee!!! Binnenkort maak ik even tijd vrij om een aantal mensen een lief mailtje terug te sturen.
Heb absoluut geen heimwee, maar MISSSS YOU!!! allemaal!!!

Muchos besos XXX Joyce