Nieuw Zeeland, deel 3

28 februari 2010 - Abel Tasman National Park, Nieuw-Zeeland

In Taupo afscheid genomen van de grappige Luke om vervolgens op de bus te stappen naar National Park om daar de Tangarino Crossing te doen. Dit is 1 van de mooiste dagtrekkingen van heel de wereld. Het eerste deel van de bergbeklimming was best zwaar, om de zoveel meter moest je echt even adem halen met al die trappetjes. Gelukkig was de 2e helft voornamelijk naar beneden. Totaal 6 uur over gedaan en 's avonds lag in om 9 uur al lekker in mn bedje, heb wel 12 uur geslapen haha... Toen op naar Wellington, ik vind dit tot nu toe nog de leukste stad hier in Nieuw Zeeland. Wellington heeft een gezellig centrum en je kan er veel ondernemen. Ik was 3 km buiten het centrum aan het couchsurfen bij Keith en toen ik daar aan kwam kon ik gelijk mijn bikini aantrekken voor een duik. Zijn huis was namelijk 3 stappen verwijdert van het strand. Het water was wel erg koud! Die avond was er op een super mooie lokatie een salsa les. Op een dakterras van een restaurant waren wel 100 mensen samen gekomen voor de gratis salsa les. We hebben gedanst tot zonsondergang en zijn daarna zijn vrienden wezen opzoeken in een bar. Aangezien Keith buiten het centrum woont hebben we daar wel 8x gelift, dat is in Nieuw Zeeland de normaalste zaak van de wereld. De langste tijd dat we op een auto hebben moeten wachten was wel 5 minuten haha! De mensen zijn hier allemaal heel erg vriendelijk. De volgende morgen ook weer gelift en een stukje bus naar 1 van de mooiste strandwandelingen die ik ooit heb gedaan, genaamd Red Rocks. We hadden dus het plan om zeehonden (of noemen wij het zeeleeuwen?) te gaan spotten. Helaas kwamen we bij het strand aan en stond er een bord dat er dus geen zeehonden in dit seizoen waren. Dus toen hebben we er maar een mooie wandeling van gemaakt. Wonder boven wonder zag ik na een paar uur wandelen en rotsen beklimmen ineens wat bewegen! Zat er gewoon een grote zeehond op een rots! Wij er stilletjes naar toe geklommen op de rotsen (filmpje volgt). Echt een superervaring, zo dicht bij! Die dag hebben we er nog 2 gevonden en ik heb er zelfs 1 aangeraakt. Achteraf zagen we op een bord staan dat je er 20 meter bij uit de buurt moet blijven haha.. Natuurlijk wisten we wel dat het gevaarlijk was. Helaas zit ik nu helemaal onder de muggenbulten aangezien er daar wel duizenden muggen waren. Ze waren heel agressief en vielen je gewoon aan en prikten zelfs door je broek heen! Op mijn rechterbeen heb ik nu dus wel 40 muggenbulten die enorm jeuken, charmant... Ook de rest en zelfs mn handen zitten onder. Maar het was het absoluut waard! Die avond was er weer een salsafeest, maar we waren zo moe dat we gewoon om 9 uur al in slaap gevallen zijn. De volgende ochtend vroeg op, want ik moest om 7 uur aanwezig zijn bij de ferrie die me naar het zuider eiland zou gaan brengen. Op de ferrie lekker verder geslapen op een bankje en eenmaal aangekomen in Picton bleek dat we voor het eerst een hele leuke groep met mensen hadden met de Stray bus. Met een groepje boodschappen gedaan om 's avonds te koken. Pasta met zalm, knoflook, champignons en paprika stond op het menu. Ik heb het voor de groep klaargemaakt en Chris was zo vriendelijk het water voor me af te gieten met de pasta. Per ongeluk liet hij de hele pan in de viezige gootsteen vallen... Toen hadden we dus een probleem, want er was geen pasta meer over om opnieuw te koken. Dus we hebben maar niks tegen de anderen gezegd en iedereen heeft netjes zijn bordje leeg gegeten haha. Ik ben dus nu lekker 5 daagjes in Abel Tasman National Park aan het relaxen. Ik ben hier de tweede dag een hele dag wezen zeilen! Het weer is hier prachtig (niet overal in Nieuw Zeeland) en we hebben zeehonden, pinguins, roggen en vissen gezien. Super dus! Enige nadeel is dat het internet steeds duurder wordt en dit echt de helft van mijn dagelijkse budget opslokt :( Mijn budget heb ik hier al een beetje opgegeven, want ook al eet je hier iedere dag brood en drink je water uit de kraan, ik kom nog niet rond. En op het noordereiland deed ik aan heel veel excursies niet mee, maar dan ga je je enorm vervelen op een gegeven moment. Dan maar even flink wat werken in Australie, komt goed :) Mensen, ik ga nu gauw de heuvel op rennen, de tsunami komt er zo aan ;) Dikke kus Joyce

Foto’s

5 Reacties

  1. Marja:
    28 februari 2010
    Hoi Joyce,
    Wat leuk die zeehonden, je vermaakt je nog steeds prima zo te zien. Heb je het nog gehoord van de tsunami in Chili gelukkig ben jij er al geweest. Volgens mij ook de plekken waar jij bent geweest. Jammer dat het internetten zo duur is. Het is hier nog steeds vies weer dus je mis niets. Oma Nel is niet komen eten belde af ze was ziek. Stefanie zal voor haar gaan koken maar die heeft ze ook afgebeld. Ze had de griep ze klonk niet lekker door de telefoon. We willen wat mooier weer hier net zoals bij jou. Dikke kusssssssss Papa en Marja
  2. Joyce:
    1 maart 2010
    Hey,
    Ja gisteren hoorden wij dat we maar niet naar het strand moesten gaan ivm die tsunami. Gelukkig was er hier niks aan de hand. In Chili was het inderdaad in de plaatsen waar ik geweest was en ook een aantal vrienden die ik had leren kennen zaten er midden in, maar zijn gelukkig allemaal ongedeerd. Wens oma Nel maar beterschap! 2 Zieke oma's, ik vind het maar niks. Het weer is hier inderdaad prachtig, ik zal wat zonnestralen voor jullie in NL op de post doen ;)
    X Joyce
  3. Stefanie:
    3 maart 2010
    Wat leuk om te zien met the seabirds hihi. Verder je foto´s zitten kijken heel erg leuk allemaal.
    Oma van Drongelen is weer thuis. Het gaat weer als vanouds met haar.
    Kussies je zusje
  4. Petra:
    6 maart 2010
    heej, had ze al gezien op facebook, maar echt cool man ! ik wil dat ook nog een keer doen, is toch weer anders dan parasailen. Ik werd toen wel luchtziek, haha. Had jij daar nog last van ?

    Kuss
  5. maarten:
    12 maart 2010
    stoer hoor.... like a bird he ;)